The Paris Psalter: Psalm 143
Verse Indeterminate Saxon
-
Drihten is gebletsad, min se deora god,
þe mine handa to hilde teah
and mine fingras to gefeohtanne.
He is mildheortnes min æt þearfe,
- 5
-
frið and fultum, fæst andfengea
and alysend is lifes mines.
Min þu mære eart mihtig scyldend;
ic hiht on ðe hæbbe fæste,
þæt þu me folc mænig fægere underþeoddest.
- 10
-
Hwæt is se manna, mihtig drihten,
þe þu him cuðlice cyþan woldest,
oððe mannes sunu, þæt hit gemet wære,
þæt þu him aht wið æfre hæfdest?
Man byð merwe gesceaft, mihtum idel;
- 15
-
beoð his dagas swylce demde gelice,
swa þu on scimiendre sceade locige.
Ahyld þine heofenas, halig drihten,
onhrin þissum muntum, and hi hraðe reocað.
þine ligetta leohtað and beorhtað,
- 20
-
and þu hi toweorpest wide æfter;
synd þine strele strange swylce,
and ðu hi gedrefed hafast deope syþþan.
Onsend þine handa of heanessum,
alys me and genere wið lagustreamum
- 25
-
manegum wæterum and wið manfolmum
fremdra bearna and frecenra.
þara muðas sprecað manidel word,
bið hyra seo swiðre symble abysgod,
þæt hi unrihtes elne tiligeað.
- 30
-
Ic niwlice niwne cantic
þam godan gode gleawne singe
on psalterio, þe him swynsað oft
mid tyn strengum getogen hearpe,
on þære þe ic þe singe swiþe geneahhe.
- 35
-
þu healdest and sylest hælu cyningum;
þu alysdest eac leofne Dauid,
þinne agenne ombihtmæcg,
of þam awyrgedan wraðan sweorde.
Alys me and oðlæd laþum wætrum,
- 40
-
manegum merestreamum, mærum handum,
þa me fremde bearn fæcne syndan.
þara muðas sprecað manidel word,
byð hyra seo swiðre symble abysgad,
þæt hi unrihtes awa tiligean.
- 45
-
þara bearn swylce bogum æþelum
settum beamum samed anlice,
standað on staðule stiðe wið geoguðe.
Wærun heora dohtru deore gesette
and ymb frætwum utan gegyrede,
- 50
-
efne anlicast æþelum temple.
Heora frumwæstme fulle syndon,
þæt hi rumlice roccettað swiðe,
of þissan on þæt þonne wendað.
Heora sceap wærun swylce tydred
- 55
-
and on siðfatum swiþe genihtsum,
heora oxan eac ungemete fætte.
Ne hreosað hi to hrusan hearde gebiged,
ne þær fernes is folca mænegum,
ne care micle cleopiað on worðum.
- 60
-
Eadig bið þæt folc, oðre hatað,
þe him swa on foldan fægre limpeð;
eadig bið þæt folc þe ælmihtig wile
drihten god dema weorðan.