The Lord's Prayer II

Verse Indeterminate Saxon

Pater noster. þu eart ure fæder,     ealles wealdend,
cyninc on wuldre.     Forðam we clypiað to þe,
are biddað,     nu þu yþost miht
5
sawle alysan.     þu hig sændest ær
þurh þine æþelan hand     in to þam flæsce;
ac hwar cymð heo nu,
buton þu, engla god,     eft hig alyse,
sawle of synnum     þurh þine soðan miht?
10
Qui es in celis. ðu eart on heofonum     hiht and frofor,
blissa beorhtost;     ealle abugað to þe,
þinra gasta þrym,     anre stæfne
clypiað to Criste,     cweþað ealle þus:
15
"Halig eart þu, halig,     heofonengla cyningc,
drihten ure,     and þine domas synd
rihte and rume,     ræcað efne gehwam,
æghwilcum men     agen gewyrhta.
Wel bið ðam þe wyrcð     willan þinne!"
20
Sanctificetur nomen tuum. Swa is gehalgod     þin heah nama
swiðe mærlice     manegum gereordum,
twa and hundseofontig,     þæs þe secgað bec,
þæt þu, engla god,     ealle gesettest
25
ælcere þeode     þeaw and wisan.
þa wurþiað þin weorc     wordum and dædum,
þurh gecynd clypiað     and Crist heriað
and þin lof lædað,     lifigenda god,
swa þu eart geæþelod     geond ealle world.
30
Adueniat regnum tuum. Cum nu and mildsa,     mihta waldend,
and us þin rice alyf,     rihtwis dema,
earda selost     and ece lif,
þar we sibbe and lufe     samod gemetað,
35
eagena beorhtnysse     and ealle mirhðe,
þar bið gehyred     þin halige lof
and þin micele miht,     mannum to frofre,
swa þu, engla god,     eallum blissast.
Fiat uoluntas tua.
40
Gewurðe þin willa,     swa þu, waldend, eart
ece geopenod     geond ealle world,
and þu þe silf eart     soðfæst dema,
rice rædbora,     geond rumne grund.
Swa þin heahsetl is     heah and mære,
45
fæger and wurðlic,     swa þin fæder worhte,
æþele and ece,     þar ðu on sittest
on sinre swiðran healf.     þu eart sunu and fæder,
ana ægþer;     swa is þin æþele gecynd
micclum gemærsod,     and þu monegum helpst,
50
ealra cyninga þrym,     clypast ofer ealle.
Bið þin wuldorword     wide gehyred,
þonne þu þine fyrde     fægere geblissast,
sylest miht and mund     micclum herige,
and þe þanciað     þusenda fela,
55
eal engla þrym,     anre stæfne.
Sicut in celo. Swa þe on heofonum     heahþrymnesse
æþele and ece     a þanciað,
clæne and gecorene     Cristes þegnas,
60
singað and biddað     soðfæstne god
are and gifnesse     ealre þeode;
þonne þu him tiðast,     tyreadig cyningc,
swa þu eadmod eart     ealre worlde.
Sy þe þanc and lof     þinre mildse,
65
wuldor and willa;     þu gewurðod eart
on heofonrice,     heah casere,
Et in terra. and on eorðan,     ealra cyninga
help and heafod,     halig læce,
70
reðe and rihtwis,     rumheort hlaford.
þu geæþelodest þe     ealle gesceafta,
and tosyndrodest hig     siððan on manega,
sealdest ælcre gecynde     agene wisan
and a þine mildse     ofer manna bearn.
75
Panem nostrum cotidianum. Swa mid sibbe     sænst urne hlaf
dæghwamlice     duguðe þinre,
rihtlice dælest
mete þinum mannum     and him mare gehætst
80
æfter forðsiðe,     þines fæder rice,
þæt wæs on fruman     fægere gegearwod,
earda selost     and ece lif,
gif we soð and riht     symle gelæstað.
Da nobis hodie.
85
Syle us to dæg,     drihten, þine
mildse and mihta     and ure mod gebig,
þanc and þeawas,     on þin gewil.
Bewyrc us on heortan     haligne gast
fæste on innan,     and us fultum sile,
90
þæt we moton wyrcan     willan þinne
and þe betæcan,     tyreadig cyningc,
sawle ure     on þines silfes hand.
Et dimitte nobis debita nostra.
Forgif us ure synna,     þæt us ne scamige eft,
95
drihten ure,     þonne þu on dome sitst
and ealle men     up arisað
þe fram wife and fram were     wurdon acænned.
Beoð þa gebrosnodon     ban mid þam flæsce
ealle ansunde     eft geworden;
100
þar we swutollice     siððan oncnawað
eal þæt we geworhton     on worldrice,
betere and wyrse,     þar beoð buta geara.
Ne magon we hit na dyrnan,     for ðam þe hit drihten wat,
and þar gewitnesse beoð     wuldormicele,
105
heofonwaru and eorðwaru,     helwaru þridde.
þonne bið egsa     geond ealle world,
þar man us tyhhað on dæg     twegen eardas,
drihtenes are     oððe deofles þeowet,
swa hwaðer we geearniað     her on life,
110
þa hwile þe ure mihta     mæste wæron.
Sicut et dimittimus debitoribus nostris. Ac þonne us alyseð     lifigende god
sawle ure,     swa we her forgifað
earmon mannum     þe wið us agilt.
115
Et ne nos inducas in temtationem. And na us þu ne læt     laðe beswican
on costunga,     cwellan and bærnan
sawla ure,     þeah we sinna fela
didon for ure disige     dæges and nihtes,
120
idele spræce     and unrihte weorc,
þine bodu bræcon.     We þe biddað nu,
ælmihtig god,     are and gifnesse;
ne læt swa heanlice     þin handgeweorc
on endedæge     eal forwurðan,
125
Set libera nos a malo.
ac alys us of yfele.     Ealle we beþurfon
godes gifnesse;     we agylt habbað
and swiðe gesingod.     We ðe, soðfæstan god,
heriað and lofiað,     swa þu, hælend, eart
130
cynebearn gecydd     cwycum and deadum,
æþele and ece     ofer ealle þingc.
þu miht on anre hand     eaðe befealdan
ealne middaneard.     Swilc is mære cyningc.
Amen.
135
Sy swa þu silf wilt,     soðfæst dema;
we þe, engla god,     ealle heriað,
swa þu eart gewurðod     a on worlda forð.